معیارهای انتخاب یدک‌کش تخت‌رو یا چرخ‌بر برای خودروهای کرمان موتور

انتخاب روش حمل به سه محور اصلی بستگی دارد: ایمنی فنی (حفظ سلامت گیربکس، سیستم انتقال قدرت و سپرها)، امکان‌پذیری اجرایی (فضای دسترسی در محل مانند کوچه باریک یا رمپ پارکینگ) و هزینه/زمان (آماده‌سازی، تجهیزات و مسافت).

• نوع محرک: دیفرانسیل جلو (FWD)، عقب (RWD) یا چهارچرخ متحرک (AWD).
• گیربکس: دستی، اتوماتیک یا CVT و ریسک‌های کشش چرخ‌های محرک.
• کلیرنس خودرو و زوایای ورود/خروج؛ اهمیت ویژه برای کراس‌اورهایی مانند S3 و S5 و سدان‌های کم‌ارتفاع مانند J7.
• محدودیت‌های محل: پارکینگ طبقاتی، شیب تند، یا بن‌بست‌های شهری.

یدک‌کش تخت‌رو چگونه کار می‌کند؟

در روش تخت‌رو، کل خودرو روی کفی سوار می‌شود و هیچ چرخی روی زمین نمی‌چرخد. این روش با استفاده از وینچ، تسمه‌های مهاربندی چهارگوشه و گوه‌های چرخ انجام می‌شود و فشار به سیستم انتقال قدرت وارد نمی‌کند.

مزایا

• ایمن‌ترین روش برای گیربکس‌های اتومات و CVT.
• حداقل احتمال آسیب به سپر جلو/عقب و اگزوز.
• مناسب برای مسافت‌های طولانی و خودروهای کم‌کارکرد تا کارکرده.

محدودیت‌ها

• نیاز به فضای بیشتر برای استقرار کفی و عملیات وینچ.
• زمان آماده‌سازی کمی بیشتر نسبت به چرخ‌بر در برخی سناریوهای ساده.

سازوکار چرخ‌بر و محدودیت‌های آن

چرخ‌بر با بالا آوردن محور غیرمحرک و کشیدن خودرو حرکت می‌کند. در خودروهای دیفرانسیل جلو، معمولاً محور عقب بالا می‌رود و چرخ‌های جلو روی زمین می‌چرخند؛ اما این روش برای بسیاری از اتومات‌ها و CVTها توصیه نمی‌شود.

مزایا

• چالاک در فضاهای تنگ و کوچه‌های باریک.
• راه‌حل عملی در خروج خودرو از پارکینگ‌های چندسطحی با سقف کوتاه.

محدودیت‌ها

• ریسک انتقال تنش به گیربکس و دیفرانسیل در اتومات/CVT.
• حساس به کلیرنس پایین و زوایای رمپ؛ احتمال برخورد سپر.
• برای AWD غالباً قابل توصیه نیست مگر با Dolly زیر چرخ‌های محرک.

فاصله سطح زمین و سپر جلو در S3، S5 و J7

مدل‌های کراس‌اور مانند JAC S3 و S5 معمولاً کلیرنس بیشتری دارند و سوار شدن روی کفی ساده‌تر است. با این حال، زوایای ورود و خروج روی رمپ‌های تند پارکینگ می‌تواند چالش‌ساز باشد. J7 به عنوان یک سدان با دماغه کشیده، در رمپ‌های شکسته بیشتر مستعد برخورد زیرسپر است.

• S3: کلیرنس مناسب؛ در رمپ‌های کوتاه، کفی انتخاب امن‌تری است.
• S5: وزن بالاتر؛ تخت‌رو با مهاربندی تقویتی توصیه می‌شود.
• J7: دماغه کم‌ارتفاع؛ استفاده از ریل کم‌شیب و الوار محافظ هنگام وینچ.

الزامات خودروهای FWD و AWD هنگام حمل

در FWD، محور جلو محرک است؛ هرگونه کشش با تماس چرخ‌های جلو با زمین باید با احتیاط و ترجیحاً با بالابردن محور جلو یا استفاده از دالی انجام شود. در AWD، بهترین رویکرد حمل کامل روی کفی است.

• AWD: حمل کامل روی کفی؛ در صورت اجبار، چهار چرخ باید بی‌حرکت باشند.
• FWD: چرخ‌بر فقط با بالابردن محور جلو یا دالی زیر جلو؛ ترجیح با تخت‌رو.
• RWD: مشابه؛ محور عقب نباید روی زمین بچرخد مگر با دالی.

ریسک‌های گیربکس‌های اتومات و CVT در کشش

در اتومات و CVT، پمپ روغن گیربکس با چرخش موتور فعال می‌شود. کشاندن خودرو در حالی که چرخ‌های محرک روی زمین می‌چرخند، می‌تواند روانکاری را مختل و دمای داخلی را افزایش دهد.

• افزایش حرارت روغن گیربکس و دفرمه شدن صفحات اصطکاکی.
• آسیب به تورک‌کانورتر یا پولی‌های CVT.
• احتمال خطاهای الکترونیکی و چراغ چک پس از حمل نادرست.

هزینه‌ها و زمان آماده‌سازی هر روش

هزینه حمل به عوامل فاصله، نوع خودرو، بازه زمانی (روز/شب)، و تجهیزات تکمیلی مانند دالی یا رمپ کم‌زاویه بستگی دارد. زمان آماده‌سازی تخت‌رو کمی بیشتر اما ریسک فنی کمتر است؛ چرخ‌بر در سناریوهای دسترسی محدود سریع‌تر عمل می‌کند.

ارقام تقریبی شهری هستند و با مسافت و ترافیک تغییر می‌کنند.

برای شفافیت بیشتر و دریافت برآورد دقیق، می‌توانید از فرم درخواست امداد آنلاین استفاده کنید یا با کارشناسان ما تماس بگیرید.

سناریوهای شهری: پارکینگ طبقاتی و کوچه باریک

در پارکینگ طبقاتی، محدودیت ارتفاع و شیب شکسته رمپ‌ها ورود کفی را دشوار می‌کند. راه‌حل عملی این است که ابتدا خودرو با چرخ‌بر یا دالی تا خروجی پارکینگ جابه‌جا شود، سپس روی کفی سوار گردد. در کوچه‌های باریک، چرخ‌بر به‌دلیل مانورپذیری بیشتر مزیت دارد.

• پارکینگ طبقاتی: انتقال اولیه با چرخ‌بر/دالی، سپس بارگیری روی کفی در فضای باز.
• کوچه بن‌بست: بیرون‌کشی با چرخ‌بر، تحویل به کفی در معبر اصلی.
• شیب تند: استفاده از رمپ کم‌زاویه و محافظ زیرسپر برای سدان‌های کم‌ارتفاع.

جمع‌بندی کاربردی برای شرایط مختلف

در صورت تردید، اولویت با روشی است که چرخ‌های محرک را نمی‌چرخاند. این انتخاب هزینه‌ای اندک اضافه دارد اما از آسیب‌های چند ده میلیونی گیربکس جلوگیری می‌کند.